Τα 5 χειρότερα πράγματα που μπορείς να πεις σε έναν καλό υποψήφιο

Τα 5 χειρότερα πράγματα που μπορείς να πεις σε έναν καλό υποψήφιο… είναι παραδόξως τα 5 πιο συνηθισμένα πράγματα που έχω ακούσει να λένε σε υποψηφίους!

Κάθε εβδομάδα στα μεγάλα εθνικά conference calls μας, άνθρωποι από 35-45 εταιρίες στη γραμμή μας λένε ότι το μεγαλύτερο εμπόδιό τους για την επιτυχία είναι αυτό:

Το να βρουν καλούς ανθρώπους για να μιλήσουν και όταν τελικά βρουν κάποιον, το να κάνουν αυτό το άτομο να ΑΚΟΥΣΕΙ για την ευκαιρία τους.

Όλοι ψάχνουν αυτούς τους άπιαστους, καλούς ανθρώπους. Τους ανθρώπους που είναι αφοσιωμένοι στο να κάνουν ότι χρειάζεται για να τα καταφέρουν.
Παθιασμένους ανθρώπους.

Ανθεκτικούς. Φιλόδοξους. Που δεν επηρεάζονται εύκολα από τους άλλους μόλις πάρουν μία απόφαση, βάση της δικής τους έρευνας και των προσωπικών τους εμπειριών. Ευχάριστους ανθρώπους. Φιλικούς, ανοιχτόμυαλους ανθρώπους. Εργατικούς ανθρώπους με κίνητρα. Που θα κάνουν ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ χρειάζεται. Και φυσικά, θα έχουν έναν τεράστιο κύκλο επιρροής με ανθρώπους σαν και αυτούς. Σωστά;

Συμφωνούμε, λοιπόν, ότι αυτός είναι ο ορισμός ενός ‘καλού ατόμου’ για την επιχείρηση; Ααα, και σίγουρα δε θα πρέπει να είναι παραπονιάρηδες ή γκρινιάρηδες όσον αφορά νέες ιδέες και νέα πράγματα.

Ας πούμε ότι συμφωνούμε για το ποια είναι τα ‘καλά άτομα’. Έχεις παρατηρήσει ότι τα πράγματα που σου μαθαίνουν να λες στα σεμινάρια, συνήθως δημιουργούν αποστροφή σε αυτού του είδους τους ανθρώπους; Αλήθεια;

Όλοι γνωρίζουν ότι το πρώτο βήμα είναι το να προσελκύσουμε καλούς ανθρώπους, και μετά να τους κάνουμε να μας ακούσουν, ναι;
Λοιπόν, για καλούς ανθρώπους σαν και αυτούς, έναν από τους οποίους θεωρώ και τον εαυτό μου, και πιστεύω ότι πολλοί ακόμα αναγνώστες μου θεωρούν τον εαυτό τους έναν από αυτούς, παρακάτω αναφέρω τα 5 χειρότερα πράγματα που μπορείτε να πείτε σε οποιονδήποτε από εμάς:

Τα 5 χειρότερα πράγματα που μπορείς να πεις σε έναν καλό υποψήφιο είναι:

#1: “Είναι εύκολο. Οποιοσδήποτε μπορεί να το κάνει.”

Γιατί να πει κάποιος κάτι τέτοιο, σε έναν καλό καινούργιο υποψήφιο; Αν ήταν όντως αλήθεια, τότε γιατί περισσότερο από το 90% των ανθρώπων που γράφονται, τελικά σταματάνε;

Άλλωστε, στην πραγματικότητα ποιον προσελκύεις όταν το λες αυτό; Τι περιμένουν ότι χρειάζεται να κάνουν για να πετύχουν στην επιχείρηση, οι άνθρωποι που το ακούν αυτό;

Αν και είναι αλήθεια ότι δε χρειάζεται να έχει κάποιος ειδικές διανοητικές εγκεφαλικές ικανότητες για να πετύχει στο δικτυακό μάρκετινγκ, δε θα πρέπει να σταματήσουμε να ισχυριζόμαστε ότι είναι εύκολο και ότι μπορεί να το κάνει ο καθένας; Διαφορετικά, δε θα το έκαναν ΟΛΟΙ με επιτυχία ήδη;

Το δεύτερο από τα 5 χειρότερα πράγματα που μπορείς να πεις σε έναν καλό υποψήφιο είναι:

#2: “Μπορείς/θα κερδίσεις (πολλά λεφτά/μία περιουσία/3.000€/μήνα) σχεδόν αμέσως σε αυτή την επιχείρηση. “

Το να προβλέπεις το μέλλον με αυτό τον τρόπο για κάποιον άλλο είναι απλά υπερβολική διαφήμιση. Είτε είναι για το προϊόν (θα χάσεις Χ κιλά/θα νιώσεις σαν νέος…κλπ), για την προοπτική του εισοδήματος, ή για το πώς θα νιώσουν άλλοι για αυτό (‘Θα το λατρέψεις’, ‘Οι φίλοι σου θα το λατρέψουν!’)

Η υπερβολική διαφήμιση είναι εύκολα αναγνωρίσιμη από οποιονδήποτε που έχει μυαλό, και ακόμα και από ανθρώπους που δεν έχουν και τόσο πολύ γκρι ουσία στο κεφάλι τους.

Πρώτα, να είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου: πόσο συχνά συμβαίνουν αμέσως ή ακόμα και αν συμβαίνουν, αυτά τα μεγάλα εισοδήματα, για τους περισσότερους ανθρώπους; Αν είναι τόσο εύκολο, πώς και τόσο πολλοί άνθρωποι δεν τα καταφέρνουν;

Οι καλοί άνθρωποι δεν ‘πέφτουν’ με τέτοιες ανοησίες. Αλλά μάντεψε ποιοι ‘πέφτουν’; Ναι. Λυπάμαι. Είναι αυτοί που θέλουν να κερδίσουν κάτι με καθόλου ή ελάχιστη προσπάθεια. Ο Seth Godin της Yahoo, τους αποκαλεί ‘φοβισμένους αναζητητές ευκαιριών…κάποιοι με περισσότερο χρόνο από χρήματα, μη-καταναλωτές που εστιάζουν σε αντικείμενα χαμηλής αξίας και οι οποίοι είναι λιγότερο από ιδανικοί υποψήφιοι για τα περισσότερα προϊόντα.’

Αυτοί είναι αυτοί που ψάχνεις για την ομάδα σου; Οπότε λοιπόν, σταμάτα να ψάχνεις για τέτοιους.

Το τρίτο από τα 5 χειρότερα πράγματα που μπορείς να πεις σε έναν καλό υποψήφιο είναι:

#3. “Όλοι’ θα θέλουν αυτό το προϊόν/υπηρεσία “

Ενώ αν και είναι αλήθεια θεωρητικά, αυτό είναι κάτι που λένε σχεδόν όλες οι εταιρίες δικτυακού μάρκετινγκ για τα προϊόντα και τις υπηρεσίες τους. Στην πραγματικότητα αυτό λένε σχεδόν όλες οι εταιρίες για τα εμπορεύματά τους.

Φαντάσου αυτό: Καινούργια άτομα φεύγουν από το meeting, πιστεύοντας ότι ‘όλοι’ θα θέλουν αυτά τα προϊόντα, ή ότι αυτά τα προϊόντα είναι για ‘όλους’. Τι συμβαίνει όταν πηγαίνουν σπίτι και τηλεφωνούν σε μερικά άτομα και ακούν τα συνηθισμένα ‘είναι πολύ ακριβό’ και ‘δεν πιστεύω ότι τα πίστεψες και εσύ αυτά που σου είπαν’ και έχουν τέτοιου είδους αντιδράσεις;

Χμμμ. Είτε οι ομιλητές έλεγαν ψέματα, ή ακόμα χειρότερα, νιώθουν ότι ‘δεν είμαι αρκετά έξυπνος για να το κάνω αυτό, μάλλον. Καλύτερα να τα επιστρέψω πίσω.’ Και μετά από τα πρώτα μερικά τηλεφωνήματα, τέλος.

Αυτό δε σημαίνει ότι τα προϊόντα δε θα ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ να είναι ευεργετικά για όλο τον κόσμο. Αλλά αυτό σημαίνει ότι όλοι θα ΘΕΛΟΥΝ να το κάνουν; Ή ότι θα το αγαπήσουν όπως και εσύ;

Μπορεί να πιστεύεις από τα εσώψυχά σου ότι όλοι ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ να ‘το’ κάνουν (=οτιδήποτε πουλάς στο οποίο πιστεύεις) ή να το χρησιμοποιήσουν ή οτιδήποτε, αλλά το ίδιο δε σκέφτεται και η ομάδα μάρκετινγκ των McDonald’s; Ή οι άνθρωποι που κατασκευάζουν Ford;

Δεν μπορούν να το καταλάβουν ούτε και εκείνοι. Γιατί δεν τρώνε ΟΛΟΙ στα McDonalds; Γιατί δεν οδηγούν ΟΛΟΙ Ford; Ή να τρώνε Snickers; Ή να αγοράζουν οδοντόκρεμα Crest; Ή να τρώνε βιολογικά προϊόντα; Ή να γυμνάζονται όταν ξέρουν ότι θα έπρεπε;

Ποιο είναι το πρόβλημα με όλους αυτούς τους ανθρώπους εκεί έξω, ούτως η άλλως;

Οι έξυπνοι άνθρωποι του μάρκετινγκ άρχισαν επιτέλους να ‘εστιάζουν’ τους πιθανούς χρήστες τους, (‘target marketing’) οπότε κατευθύνουν τις προσπάθειές τους σε αυτούς για τους οποίους είναι το σωστό πράγμα να χρησιμοποιήσουν. (πχ. Τα προϊόντα μας είναι για ανθρώπους που είναι ‘περιπετειώδεις’ ή που ‘βάζουν πρώτα την οικογένεια’, κλπ). Ένα πολύ μικρό ποσοστό από το σύνολο των ανθρώπων. Αλλά είναι πιο αποτελεσματικό έτσι. Βρίσκουν τους κατάλληλους ΚΑΙ αυτούς που επιθυμούν να γίνουν (ή θεωρούνται ότι είναι) ‘περιπετειώδεις’ ή ‘έξυπνοι’.

Στον κόσμο του δικτυακού μάρκετινγκ, οι ‘σωστοί’ είναι άνθρωποι με επιχειρηματική κλίση και είναι σε ετοιμότητα να αλλάξουν.

Το 2-10% των ανθρώπων εκεί έξω, λέγεται, ξανά και ξανά, από εκείνους που είναι στις τάφρους. Αυτό που τους μπερδεύει όλους είναι αυτό: σχεδόν όλοι όσοι γνωρίζουμε ΛΕΝΕ ότι θέλουν περισσότερη ελευθερία, περισσότερο εισόδημα, περισσότερη ενέργεια, παθητικό εισόδημα, περισσότερο μπλα μλπα μπλα. Αλλά ποιο ποσοστό από αυτούς τους ίδιους ανθρώπους είναι πρόθυμοι να κάνουν μία αλλαγή και να κάνουν κάτι γι’ αυτό;

Ένα ασήμαντο 3-10%. Εδώ είναι η δυσκολία. Όποιος έχει ζήσει έστω και μία μέρα στη ζωή του δικτυωτή το έχει βιώσει.

Οπότε, μπορεί το ‘πράγμα’ σου να είναι χρήσιμο και ωφέλιμο για όλους; Ίσως. Θα ‘το δουν’ όλοι ή θα το κάνουν όλοι;
Το να παραπονιέσαι για ένα πράγμα και να κάνεις κάτι για αυτό το πράγμα δεν είναι το ίδιο πράγμα. Υπάρχει ίσως 1 που κάνει για κάθε 20 που παραπονιούνται και ‘θέλουν να γίνουν’. Οι υπόλοιποι απλά το αφήνουν να ξεθυμάνει, κάτι το οποίο θεωρείται πολύ ‘έξυπνο’ στις μέρες μας. Αν αμφιβάλλεις, ρώτα:

“Θέλεις πραγματικά (ΤΟ ΟΦΕΛΟΣ) ή απλά το αφήνεις να ‘ξεθυμάνει’;”

Και ορίστε η απάντησή σου. Δέξου το, και ενέργησε ανάλογα.

Το να το αφήνεις να ξεθυμάνει, να ‘περάσει’ δεν είναι έγκλημα. Εννοώ ότι, δεν το κάνουμε όλοι αυτό κάποια στιγμή; Απλά χρειάζεται να γνωρίζεις τι κάνουν, αυτό μόνο. Οπότε ρώτα.

Σημείωση: Στο κενό ‘ΤΟ ΟΦΕΛΟΣ’ βάλε το έξτρα εισόδημα, τον περισσότερο ελεύθερο χρόνο, το παθητικό εισόδημα, την περισσότερη ενέργεια ή οτιδήποτε είπαν ότι τους ‘προσέλκυσε’ στην επιχείρηση εξαρχής.

Το τέταρτο από τα 5 χειρότερα πράγματα που μπορείς να πεις σε έναν καλό υποψήφιο είναι:

#4. “Το δικό μας [πρόγραμμα/εταιρία/πλάνο μάρκετινγκ/προϊόν(οτιδήποτε)] είναι το καλύτερο στην ιστορία σε όλο τον κόσμο/στην αγορά.”

Για να εκστομίσεις αυτές τις λέξεις και να έχεις κάποια αξιοπιστία, δε θα πρέπει ο ομιλητής να έχει προσωπικά κάνει ΚΑΘΕ ΕΝΑ από αυτά τα προγράμματα, να έχει βρεθεί σε όλες τις εταιρίες, να έχει δοκιμάσει όλα τα προϊόντα, ή να έχει δουλέψει σε κάθε πλάνο μάρκετινγκ που υπάρχει; Πώς αλλιώς θα μπορούσε κάποιος να πει έστω και τη γνώμη του κατ’ αυτό τον τρόπο;

Πόσοι από αυτούς που το λένε αυτό νομίζεις ότι είναι αρμόδιοι να το πουν;

Στην πραγματικότητα, δεν είναι το #4 κάπως χαζό να το πεις; Αυτό λένε ΟΛΕΣ οι εταιρίες για τον εαυτό τους. Και τι άλλο θα περιμένες να πουν;

Ποιος νοιάζεται; (Το να πεις κάτι διαφορετικό από το #4 έχει υπέροχες συνέπειες. Σκέψου την εταιρία Avis, της οποίας το σλόγκαν ήταν ‘προσπαθούμε πιο σκληρά’ γιατί ήταν #2, τους έκανε να είναι πολύ κοινό όνομα. Οι άνθρωποι αγαπούσαν ανέκαθεν περισσότερο αυτούς που είναι θύματα αδικίας).

Ακόμα και όταν οι άνθρωποι δοκιμάζουν τα ίδια πράγματα, έχουν διαφορετικές αντιδράσεις, έτσι δεν είναι; Πες ότι 3 άνθρωποι δοκιμάζουν 5 διαφορετικούς συνδυασμούς χάμπουργκερ. Υπάρχουν μεγάλες πιθανότητες ότι ο καθένας θα έχει διαφορετική άποψη για το ποια είναι η αγαπημένη του επιλογή.

Εξαρτάται από τις γεύσεις σας, σωστά;

Υπάρχει κάτι το οποίο είναι ‘καλύτερο’ για όλους;

Η εμπειρία μας δείχνει κάτι άλλο. Για παράδειγμα, οι Rolls Royce είναι για ανθρώπους με λεφτά, που απολαμβάνουν να τα δείχνουν. Όχι για ΟΛΟΥΣ τους ανθρώπους με λεφτά, αλλά για εκείνους (από αυτούς) που τους αρέσει να τα επιδεικνύουν. Ο Sam Walton, ο πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο στις μέρες του (όχι πολύ καιρό πριν), οδηγούσε ένα αγροτικό 10ετίας αν και ήταν, και όταν το οδηγούσε, ο πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο (σύμφωνα με το περιοδικό Fortune).

Λοιπόν, ακόμα και εδώ, σε αυτή την τάξη με τα εκλεκτά πολύ πλούσια άτομα, παρατηρούμε διαφορές. Τίποτα δεν είναι το ‘καλύτερο’ για όλους. Κανείς δε θα το ήθελε αυτό εκτός από τους ιδιοκτήτες των υποτιθέμενων ‘καλύτερων πραγμάτων’ ή ‘καλύτερου τρόπου’ ή ‘καλύτερης πίστης’.

‘Το καλύτερο στον κόσμο’ για όλους, είναι το ίδιο πράγμα που κηρύττουν οι θρησκευτικοί ζηλωτές.

Και εκείνοι, λένε ότι το ‘πρόγραμμά’ τους είναι το καλύτερο στην ιστορία του κόσμου. Αλλά δεν είναι βασισμένο κυρίως στην πίστη; Ένα πολύ ισχυρό συναίσθημα βεβαιότητας που έχει κάποιος; Και η πίστη κάποιου δεν εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το πού ζει; Και πού και πώς τους μεγάλωσαν; Και σε ποιους ή σε τι καταστάσεις έχουν εκτεθεί στη ζωή τους; Και τι τους συνέβη;

Σκέψου την Βομβάη, αντί της Ρώμης ή της Μέσης ανατολής ή του Ιράκ.

Πολύ διαφορετικές δοξασίες, σωστά; Δεν συντελεί πολύ στη νοοτροπία του ‘ένα πράγμα για όλους”. Συν, ποιος θέλει να αλλάξει τις δικές του πεποιθήσεις; Όλοι περιμένουν τους άλλους να αλλάξουν τις δικές τους.

Και οι ζηλωτές προσπαθούν πραγματικά να το πετύχουν αυτό. Θυμάσαι τους θρησκευτικούς σταυροφόρους; Αναφέρεται ότι οι θρησκευτικοί πόλεμοι είναι η Νο1 αιτία θανάτου και καταστροφών στην ιστορία του πολιτισμού. Και σε τι βασίζονται αυτοί οι πόλεμοι; Στην επιμονή μίας ομάδας ή μιας άλλης ότι το δικό τους ‘ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ’ είναι το καλύτερο ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ και, αν δε συμφωνείτε, ε τότε λοιπόν, θα πρέπει να σας συντρίψουμε. Σχεδόν καμία θρησκευτική ομάδα δεν εξαιρείται από αυτή τη μισαλλοδοξία.

Η επιμονή στο ότι ‘το δικό μου καλύτερο σύστημα πεποιθήσεων’ συνεχίζει να δικαιολογεί σκοτωμούς και απάνθρωπες συμπεριφορές σε όλο τον κόσμο, από κατά τα άλλα καλούς ανθρώπους.

Αλλά κάποιοι ηγέτες έχουν μία πιο ανοιχτόμυαλη και ανεκτική πλευρά. Γνωρίζεις τι έκανε ο Πάπας τον Μάρτιο του 2000; Για πρώτη φορά στην ιστορία της εκκλησίας, ζήτησε μία επίσημη, δημόσια συγνώμη για τη συμμετοχή της Εκκλησίας στις σταυροφορίες του παρελθόντος. Αυτό ήταν όταν, στο όνομα της Εκκλησίας, μέλη βασάνιζαν ανελέητα και εξαφάνιζαν όλους τους ‘μη πιστούς στον δικό μας καλύτερο τρόπο’ (συμπεριλαμβανομένων γυναικών και παιδιών).

Οι άνθρωποι που θέλεις να προσελκύσεις γνωρίζουν καλά και δεν πρόκειται να πιστέψουν τη φράση ‘Το δικό μας (αυτό) είναι το καλύτερο πρόγραμμα/προϊόν/εταιρία(οτιδήποτε) στην ιστορία του κόσμου, για όλους τους ανθρώπους στον κόσμο’, απλά γιατί κάποιος άλλος το λέει ή το πιστεύει.

Οι άνθρωποι προτιμούν να έχουν επιλογές. Και η επιλογή είναι κάτι που θα έχουν ή θα δημιουργήσουν, ανάλογα με το ποιοι είναι και το τι θεωρούν ότι είναι σημαντικό.

Το εκπληκτικό είναι ότι, όταν εμπορευόμαστε οτιδήποτε, όσο πιο στενή, συγκεκριμένη και περιορισμένη είναι η αγορά (το κοινό) στην οποία απευθυνόμαστε, τόσο περισσότερους ανθρώπους φαίνεται να προσελκύει.

Σκέψου το Harvard.

Γίνονται χιλιάδες αιτήσεις για κάθε μαθητή. Τώρα, πώς θα εμπορευόσουν το Harvard; Ένα μέρος για ανθρώπους που…; Συμπλήρωσέ το εσύ. Θα ήταν για ‘όλους’ ή μόνο για ανθρώπους που μπλα μπλα μλπα και πιθανόν μπλα μπλα και μετά μερικά ακόμα μπλα;

Το ίδιο και εδώ. “Το Χ είναι για ανθρώπους που…” και μετά όσο πιο περιορισμένο και συγκεκριμένο είναι αυτό, τόσο καλύτερα προσελκύει τους αυτούς τους ανθρώπους και σωρούς άλλων ανθρώπων που ούτε καν είναι κατάλληλοι, αλλά που δεν μπορούν να αντισταθούν. Είναι σαν να κάνεις αίτηση για το Harvard. Άλλωστε, μπορεί να γνωρίζουν άλλους ανθρώπους, που να είναι κατάλληλοι.

Το πέμπτο από τα 5 χειρότερα πράγματα που μπορείς να πεις σε έναν καλό υποψήφιο είναι:

#5. “Το μόνο που χρειάζεται να κάνεις είναι να μιλάς σε ανθρώπους που γνωρίζεις.”

Το να το λες αυτό στους ανθρώπους είναι το χειρότερο από όλα. Και όχι μόνο γιατί δεν είναι αλήθεια. (Εκτός και είσαι Πρόεδρος ή κάποια διάσημη θεότητα που μπορεί πραγματικά να επηρεάσει άλλους στο να δοκιμάσουν τουλάχιστον το πράγμα που πουλάνε, όπως celebrities που υποστηρίζουν προϊόντα και εταιρίες.) Αυτό ισχύει γιατί αυτό το αθώο ψεματάκι είναι ο Νο1 λόγος που οι καινούργιοι άνθρωποι δεν τα καταφέρνουν. Το γνωρίζεις, έτσι δεν είναι; Φαντάσου το.

Ξανά-βίωσέ το…

Το αθώο και καινούργιο μωρό στην επιχείρηση, πηγαίνει χαρούμενο να μιλήσει σε ανθρώπους που γνωρίζει, και περιμένει να τους γράψει και να τους πουλήσει το όνειρο ή να τους σώσει. Χωρίς οποιαδήποτε προετοιμασία για αυτό που πρόκειται να κάνουν. Και μετά από τα πρώτα μερικά τηλέφωνα, συνήθως τελειώνει, ή σχεδόν τελειώνει. Ποιος θα σκεφτόταν τι μίζερους φίλους και οργισμένους συγγενείς θα συναντούσε το καινούργιο μας άτομο; Του χειρότερους ‘εμετικούς’ φίλους και συγγενείς. Και δε χρειάζεται πολλές τέτοιου είδους αντιδράσεις. Συνήθως 3-10, είναι αρκετές για να βγει εκτός παιχνιδιού το καινούργιο μας μωρό.

Το να πηγαίνουν κατευθείαν στους φίλους και τους συγγενείς τους θα πρέπει να θεωρηθεί παράνομο, ώστε τα καινούργια άτομα να έχουν τουλάχιστον μία ευκαιρία να τα καταφέρουν. ΑΦΟΥ πρώτα θα έχουν κάποια επιτυχία, τότε ίσως θα να σκεφτούν την ιδέα να το κάνουν. Αντί να ρισκάρουν να προσεγγίσουν φίλους, οι άνθρωποι μπορούν να στείλουν μία επιστολή με θέμα ‘Αγαπητέ Φίλε’. Εξαλείφει τον κίνδυνο της απόρριψης. Γιατί μόνο αυτοί που ενδιαφέρονται θα απαντήσουν. Οπότε, κανείς δεν ακούει ούτε καν ‘όχι.’

Σκέψου τις ώρες που γλιτώνεις στο τηλέφωνο συζητώντας για αποτυχημένους γάμους και προβλήματα με τη μέση.

Τι λέει ο Napoleon Hill γι’ αυτό;

Όλοι γνωρίζουμε τον Napoleon Hill, σωστά; Έγραψε το Γίνετε Πλούσιοι με τη Δύναμη της Σκέψης Think and Grow Rich, ίσως το πιο γνωστό βιβλίο στον Αγγλόφωνο κόσμο μετά τη Βίβλο.

Σχεδόν όλοι οι ηγέτες στον κλάδο μας υποστηρίζουν ότι το έχουν διαβάσει. Το συστήνουν σε όλους. Αλλά δεν ακολουθούν αυτή τη συμβουλή.

Ήταν ο κύριος Hill που είπε ότι ίσως ο μεγαλύτερος λόγος που οι άνθρωποι αποτυγχάνουν στη ζωή τους είναι γιατί έχουν την τάση να ακούν τους φίλους, τους συγγενείς και τους γείτονές τους. Τα λόγια του ήταν:

“Οι στενοί φίλοι και συγγενείς…επιτυγχάνουν συχνά να ευνουχίσουν κάποιον με τις ‘γνώμες’ τους και μερικές φορές μέσα από τον εξευτελισμό του, παρ’ όλο που πίσω από τη συμπεριφορά τους δεν υπάρχει άλλη διάθεση εκτός από τη χιουμοριστική. Χιλιάδες άνδρες και γυναίκες κουβαλούν συμπλέγματα κατωτερότητας σε όλη τους τη ζωή, γιατί κάποιος ανόητος, αλλά με καλή διάθεση, κατέστρεψε την εμπιστοσύνη που είχαν στον εαυτό τους με τις ‘γνώμες’ του, οι οποίες τους έκαναν να νιώσουν εξευτελισμό.” Γίνετε πλούσιοι με τη δύναμη της σκέψης – σελίδα 154-155.

Σε αυτό κατέληξε, μετά από 20 χρόνια διαρκούς έρευνας, ρωτώντας τι χρειάζεται για να πετύχει κάποιος στη ζωή του. Μιλώντας και ζώντας με ανθρώπους όπως ο Thomas Edison, ο John Rockefeller και ο Andrew Carnegie και 497 άλλους αυτοδημιούργητους άντρες.

Και μετά θέλουν να στείλεις έναν καινούργιο διανομέα σε αυτό το καταστροφικό περιβάλλον χωρίς προετοιμασία;

Οι πολύ καινούργιοι δικτυωτές θα προτείνουν πολλές εναλλακτικές για να βρουν καλούς ανθρώπους. Αλήθεια. Άλλωστε, σε ποια καινούργια επιχείρηση λέει κάποιος ότι ‘το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να μιλάς σε ανθρώπους που γνωρίζεις’ για να πετύχεις; Οι καλοί άνθρωποι περιμένουν ότι θα υπάρχουν περισσότερα από αυτό και μόνο. Και όλοι μας γνωρίζουμε ότι υπάρχουν περισσότερα από αυτό, έτσι δεν είναι;

Θα τα πούμε στην κορυφή.

Θεόδωρος Αραμπατζής

ΥΓ: Αν θέλεις να μάθεις πώς να λες τα κατάλληλα λόγια στη φάση της πρόσκλησης, δες την 5ωρη εκπαίδευση της Ακαταμάχητης Πρόσκλησης.

Leave A Comment

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *