Ένας πολύ σημαντικός κανόνας που επιμένω να εφαρμόζω κατά τη διάρκεια μίας ομαδικής επιχειρηματικής παρουσίασης, είναι το ότι δε δέχομαι ερωτήσεις.
Έχουμε κλείσει την αίθουσα του ξενοδοχείου, έχουμε καλέσει τους υποψηφίους μας, έχουν έρθει οι συνεργάτες. Μαζεύονται και οι καλεσμένοι και ξεκινάει το μίτινγκ. Έχουμε δουλέψει σκληρά όλη την εβδομάδα και καταφέραμε να έχουμε 3, 4 ή 5 καλεσμένους στην εβδομαδιαία επιχειρηματική παρουσίαση. Το ίδιο και οι συνεργάτες μας. Η αίθουσα είναι γεμάτη. Στο πίσω μέρος της αίθουσας στέκονται όρθιοι μερικοί πιο έμπειροι συνεργάτες μας που παραχώρησαν τις θέσεις τους σε καλεσμένους.
Ο πρώτος ομιλητής ξεκινάει και θέτει τις βάσεις για μία δυναμική παρουσίαση η οποία θα εμπνεύσει πολλούς καλεσμένους να ξεκινήσουν. Ο δεύτερος ομιλητής είναι εξίσου δυναμικός και αποτελεσματικός!
Αλλά κάποια στιγμή, σηκώνει το χέρι του ένας από τους καλεσμένους και ζητάει την άδεια να κάνει μία ερώτηση. Ο ομιλητής, έχοντας αρκετή αυτοπεποίθηση, δέχεται να ακούσει την ερώτηση. Είναι σίγουρος ότι μπορεί να απαντήσει σε οποιαδήποτε ερώτηση.
Ρωτάει λοιπόν ο καλεσμένος: “Ξέρω ότι αυτή είναι μία πολύ καλή δουλειά και σίγουρα αρκετοί έχουν βγάλει χρήματα. Ωστόσο γνωρίζω κάποιους που έχουν χάσει χρήματα και μάλιστα κάποιοι που έχουν μπει και φυλακή. Η ερώτησή μου είναι η εξής. Όταν θα μιλάω με γνωστούς μου για αυτή τη δουλειά, να τους λέω ότι κάποιοι έχουν χάσει χρήματα και έχουν μπει φυλακή ή καλύτερα να τους το κρατάω κρυφό;”
Και έτσι, πάει η δουλειά όλη της εβδομάδας. Ένας αρνητικός καλεσμένος (ή και συνεργάτης), μπορεί να χαλάσει τη δουλειά όλης της ομάδας. Για τον λόγο αυτό, ο κανόνας μου για τις επιχειρηματικές παρουσιάσεις είναι ότι δε δέχομαι ερωτήσεις κατά τη διάρκεια της παρουσίασης. Οι ερωτήσεις, αν δεν απαντηθούν από τον ομιλητή κατά την παρουσίαση, θα γίνονται στο τέλος, με τον άνθρωπο που τους έχει καλέσει.
Οι εργοστασιακά αρνητικοί
Δεν έχει να κάνει με το ότι θέλουμε να κρύψουμε κάτι ή ότι δε μας αρέσει η διαφάνεια και η ειλικρίνεια, αλλά έχει να κάνει με τους λίγους αυτούς “εργοστασιακά αρνητικούς” (όπως λέει και ο φίλος μου Κωνσταντίνος Λέτσος), οι οποίοι έχουν σκοπό να χαλάσουν κάθε παρουσίαση ή meeting στο οποίο παρευρίσκονται. Οπότε, όση αυτοπεποίθηση και αν έχεις, όσο δυναμικός και αν είσαι, μην επιτρέπεις ερωτήσεις κατά τη διάρκεια της επιχειρηματικής παρουσίασης.
Αν κάποιος σηκώσει το χέρι να ρωτήσει κάτι, πες ευγενικά “παρακαλώ, κρατήστε ό,τι ερωτήσεις έχετε για το τέλος να τις κάνετε στον άνθρωπο που σας κάλεσε, αν δεν απαντηθούν από την παρουσίαση που θα δείτε.” Προστάτεψε τη δουλειά σου αλλά και τη δουλειά της ομάδας σου, προφυλάσσοντάς τους από αυτό το σπάνιο είδος ανθρώπων… τους “εργοστασιακά αρνητικούς”.
Εσύ δέχεσαι ερωτήσεις κατά τη διάρκεια μιας ομαδικής επιχειρηματικής παρουσίασης;
Θα τα πούμε στην κορυφή.