Πώς μπορείς να συνεχίσεις να είσαι παραγωγικός, να είσαι συνεπής, να συνεχίσεις να κάνεις όλα όσα χρειάζονται, σε δύσκολους καιρούς;

Πώς μπορείς να παραμένεις και να είσαι συνεπής μέσα σε αυτές τις πολύ δύσκολες μέρες;

Ο τρόπος που πάντα λειτουργούσα στη ζωή μου ήταν ο εξής.

Η ζωή σαν ένα καράβι

Φαντάσου ότι βρίσκεσαι σε ένα καράβι. Και το καράβι πηγαίνει προς τον παράδεισο. Στην αρχή όλα πηγαίνουν καλά, η κρουαζιέρα είναι φανταστική, έχει καλό καιρό, έχει ήλιο και αράζεις στο κατάστρωμα, κάνεις ηλιοθεραπεία και περνάς πραγματικά πολύ καλά.

Και ξαφνικά, έρχεται καταιγίδα.

Όταν έρχεται η καταιγίδα, θα συνεχίσεις να κάνεις ηλιοθεραπεία;

Όχι.

Οι άνθρωποι που θα αρχίσουν να κρύβονται, δεν πρόκειται να πάρουν τα εύσημα από τον καπετάνιο όταν περάσει η καταιγίδα.

Αυτό που αποφάσισα στην αρχή της πανδημίας και του πρώτου lockdown (το ίδιο έκανα και όταν είχαμε τα capital controls, αλλά και παλιότερα σε αντίστοιχες καταιγίδες), ήταν ότι θα βγω μπροστά και θα κάνω ό,τι μπορώ για να βοηθήσω το καράβι να περάσει από την καταιγίδα.

Αν ήμουν σε ένα καράβι και ερχόταν η καταιγίδα του κορονοϊού, δεν θα άραζα στο κατάστρωμα με τα κοκτέιλ μου, γιατί αυτό δεν είναι κάτι που θα κάνει ένας ηγέτης.

Οι ηγέτες κινούνται γρήγορα.

Οι ηγέτες κινούνται πρώτοι.

Αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε σε μία καταιγίδα. Οπότε με το να είμαι συνεπής, θέλω να αποδείξω στον εαυτό μου ότι μπορώ να χτίσω αυτή την επιχείρηση και μέσα στην καταιγίδα, όπως και όταν έχει λιακάδα.

Η συνέπεια και η παραγωγικότητα έρχονται όταν το όραμά σου, είναι μεγαλύτερο από την “καταιγίδα” – από τους περισπασμούς που έχεις.

Πώς να είσαι παραγωγικός σε δύσκολους καιρούς

Έχω τρία παιδιά. Τα παιδιά μου δεν ζουν μαζί μου στο σπίτι μου. Ωστόσο, κατά το δεύτερο lockdown, είχα τα δύο από τα τρία αγόρια μου στο σπίτι μου για σχεδόν τρεις εβδομάδες.

Είναι πολύ εύκολο να παραδεχτώ ότι έχω αυτόν τον περισπασμό στο σπίτι μου και να πω ότι θα συνεχίσω να χτίζω την επιχείρηση, όταν τα παιδιά θα πάνε στη μαμά τους ή όταν θα ανοίξουν ξανά τα σχολεία.

Και είναι εύκολο να πεις “Θα χτίσω την επιχείρησή μου όταν τα παιδιά μου πάνε ξανά στο σχολείο ή όταν ο άντρας μου πάει πάλι στη δουλειά του ή οτιδήποτε”, αλλά δεν θα το κάνεις. Γιατί όταν έρθει εκείνη η ώρα, θα έχεις ήδη κάποιον άλλο περισπασμό και θα έχεις ήδη αποδεχτεί μία ακόμα ήττα.

Μην το αφήνεις αυτό να είναι ο λόγος που δεν θα ΚΑΝΕΙΣ τη δουλειά – που δεν θα πετύχεις.

Ενημέρωσε τους ανθρώπους σου

Πες στα παιδιά σου, πες στον ή στη σύντροφό σου ή στους γονείς σου: “Ο μπαμπάς θα είναι στη δουλειά. Θα είμαι κλειδωμένος στο γραφείο από τις 10 μέχρι τις 12, και από τις 6 μέχρι τις 9. Θα σας αναλάβει η μαμά σας ή κάντε τα μαθήματά σας ή ασχοληθείτε με τα τάμπλετ σας ή παίξτε.”

Γιατί αν δεν μειώσεις – αν δεν περιορίσεις τους περισπασμούς σου, το όραμά σου δεν θα έχει και μεγάλη σημασία.

Θα πρέπει να έχεις ένα ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΟΡΑΜΑ και θα πρέπει να μειώσεις ή να εξαλείψεις τους περισπασμούς και να συνεχίσεις να είσαι συνεπής.
ΑΥΤΟ θα σου επιτρέψει να συνεχίσεις να κάνεις τη δουλειά.

Αλλά πρέπει να καταλάβεις ότι όταν η καταιγίδα έρθει στη ζωή σου, στη δουλειά σου, στη σχέση σου, στην υγεία σου, στα οικονομικά σου, ΤΟΤΕ είναι η στιγμή που πρέπει να βγεις μπροστά και να δουλέψεις ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ σκληρά.

---

Αν σου άρεσε το σημερινό μάθημα, άφησε ένα σχόλιο. Εσύ είσαι όσο παραγωγικός θα ήθελες;

Μείωσε ή εξάλειψε τους περισπασμούς, βγες μπροστά, ΚΑΝΕ τη δουλειά, επίδειξε ηγεσία!

Θα τα πούμε στην κορυφή!

Θεόδωρος Αραμπατζής