Πώς μπορείς να ξεπεράσεις το Άγχος της Προσέγγισης; Υπάρχουν τρόποι για να μην “παγώνεις” στη σκέψη να προσεγγίσεις κάποιον;

Το Άγχος της Προσέγγισης έχει παλιές ρίζες

Όλοι μας έχουμε νιώσει άγχος όταν θέλαμε να προσεγγίσουμε κάποιον, είτε να του μιλήσουμε από κοντά, είτε τηλεφωνικά, είτε μέσω μηνυμάτων. Είτε ήταν προσέγγιση για τα προϊόντα μας, για την επιχειρηματική μας ευκαιρία ή ακόμα και προσέγγιση στο αντίθετο φύλο.

Βλέπεις κάποιον και σκέφτεσαι “θέλω να του μιλήσω”. Ετοιμάζεσαι, σκέφτεσαι τι θα πεις και ξαφνικά παγώνεις. Οι παλάμες σου ιδρώνουν και σκέψεις αρχίζουν να κατακλύζουν το μυαλό σου. “Ναι, αλλά αν με απορρίψει”, “αν τον/την ενοχλήσω”, “αν δεν ενδιαφέρεται” “αν με δει σαν περίεργο” “Ίσως να κάνω μία βόλτα και μετά”… 

Αν έχεις σκεφτεί ποτέ κάτι τέτοιο, τώρα ξέρεις ότι δεν είσαι μόνος σ’ αυτό.

Παλιότερα, όταν ζούσαμε στις σπηλιές, το να προσεγγίσεις κάποιον άγνωστο, μπορεί να ήταν κάτι που απειλούσε και τη ζωή σου. 

Σήμερα τα πράγματα δεν είναι τόσο τραγικά, ωστόσο κουβαλώντας τους μηχανισμούς άμυνας των προγόνων μας, νιώθουμε αυτή την αντίσταση στο να προσεγγίσουμε κάποιον. 

Πώς μπορούμε λοιπόν να ξεπεράσουμε αυτό τον αμυντικό μηχανισμό;

Γιατί νιώθεις το Άγχος της Προσέγγισης;

Πρώτα απ’ όλα όμως θα πρέπει να καταλάβεις γιατί νιώθεις άγχος. Αυτό που έχω δει είναι ότι οι περισσότεροι σταματούν ή διστάζουν όχι επειδή φοβούνται την απόρριψη. Σταματούν ή διστάζουν επειδή φοβούνται μήπως ενοχλήσουν το άτομο.

Σε αυτό βοηθάει το να δουλέψεις στην αυτοπεποίθησή σου και στις δεξιότητες προσέγγισής σου. Και μάλιστα, οι περισσότεροι άνθρωποι χαίρονται όταν δεχτούν μία ευγενική και μη ενοχλητική ή μη πιεστική προσέγγιση. Ακόμα και αν δεν έχεις την τεράστια επιτυχία σε αυτό που κάνεις.

Ας δούμε τώρα μερικές ιδέες:

Ο κανόνας των τριών δευτερολέπτων

Όταν δεις ή σκεφτείς κάποιον που θέλεις να προσεγγίσεις, να τηλεφωνήσεις ή να στείλεις μήνυμα, κάν’ το μέσα σε τρία δευτερόλεπτα. Μέτρα 3, 2, 1 μίλα. 

Γιατί βοηθάει αυτό; Αν δεις κάποιο άτομο που θέλεις να προσεγγίσεις και το κάνεις αμέσως, τότε το μυαλό σου δεν έχει χρόνο να αντιδράσει αρνητικά. Αντί να σκεφτεί: “α να ένα καλό άτομο που θέλω να προσεγγίσω… αλλά μήπως το ενοχλήσω… ή τώρα είναι με παρέα… θα περιμένω λίγο”, αρχίζει να λειτουργεί αλλιώς… “βλέπω άτομο. προσεγγίζω άτομο.” Εκπαιδεύεις, δηλαδή, το μυαλό σου σε ένα νέο μοτίβο σκέψης.

Βγες από το μυαλό σου και διασκέδασέ το

Όταν δεν υπεραναλύεις μία κατάσταση, έχεις την τάση να φέρεσαι πιο φυσικά και να νιώθεις πιο άνετα με τον εαυτό σου. 

Γενικά χαλάρωσε, σταμάτα να σκέφτεσαι και απλά κάν’ το. Και αν πεις κάτι λάθος ή κάτι που ίσως σε φέρει σε δύσκολη θέση, “γέλα” με τον εαυτό σου. Ο αυτοσαρκασμός είναι χρήσιμος. [Προσοχή, άλλο ο αυτοσαρκασμός και άλλο ο αυτουποβιβασμός – η μείωση του εαυτού σου.] Διασκέδασέ το!

Κάνε το λάθος

Αυτό φαντάζει παράλογο και αντίθετο με αυτό που θέλουμε να πετύχουμε, σωστά; Να θυμάσαι ότι αυτό που σε αποτρέπει από το να κάνεις μία προσέγγιση είναι ότι φοβάσαι μην απορριφθείς. Αν κάνεις σκόπιμα μερικές προσεγγίσεις χάλια, θα συνειδητοποιήσεις ότι “δεν ήρθε και το τέλος του κόσμου τελικά” και θα νιώσεις ότι φεύγει ένα βάρος από πάνω σου.

Θυμήσου: είναι απλά άνθρωποι!

Αυτή είναι η αλήθεια. Δεν πρόκειται να μετατραπούν σε δράκους βγάζοντας φωτιές από το στόμα τους, ούτε θα αρχίσουν να σου φωνάζουν στη μέση του δρόμου ή στο τηλέφωνο ή στα μηνύματα. Οι περισσότεροι άνθρωποι, συνήθως δεν είναι κακοί.

Θα σε ακούσουν ευγενικά και ίσως να είναι και δεκτικοί σε αυτό που θα τους προτείνεις. Μην τους βάζεις σε βάθρο… φέρσου τους ως απλούς ανθρώπους – σαν και εσένα – και δες πώς ανοίγονται.

“Και… τι να τους πω;”

Τώρα, όσον αφορά το τι να πεις, χρησιμοποίησε το πρώτο βήμα της Φόρμουλας Πρόσκλησης, που είναι ο χαιρετισμός.

[Στην 5ωρη εκπαίδευση της Ακαταμάχητης Πρόσκλησης, μιλάω αναλυτικά για τη Φόρμουλα Πρόσκλησης. Το πρώτο βήμα είναι ο χαιρετισμός. Χαιρετισμός είναι το να κάνω το συνομιλητή μου να μου μιλάει ελεύθερα και ανοιχτά.]

Ξεκινώντας όμως, αν δεν έχεις κάποιο σχετικό περιεχόμενο (αν δεν είναι κάποιος με τον οποίο βρίσκεσαι σε ένα κοινό περιβάλλον (πχ σε μία εκδήλωση) ή που έχει εκδηλώσει ενδιαφέρον από κάποια διαφήμιση ή δημοσίευση που έκανες), τότε αυτό που κάνεις είναι ότι ξεκινάς κάνοντας οποιοδήποτε σχόλιο για κάτι που συμβαίνει γύρω σου.

Ουσιαστικά θα πρέπει να ζεις τη ζωή σου όπως ζεις καθημερινά, να παρατηρείς οτιδήποτε συμβαίνει γύρω σου και να κάνεις σχόλια σε οποιονδήποτε βρίσκεται δίπλα σου ή μπροστά σου. Συνέχεια. Κάθε μέρα.

Για παράδειγμα, ας πούμε ότι περπατάς στον δρόμο και βλέπεις κάποιο άτομο να περπατάει με ένα σκυλί. Κοίτα τον ιδιοκτήτη του σκύλου στα μάτια και πες κάτι του τύπου “τι γλυκό σκυλάκι” και συνέχισε να περπατάς.

Αυτό όλοι μπορούν να το κάνουν. Όλοι μπορούν να κάνουν τέτοια σχόλια.

Στη χειρότερη ή μάλλον στην καλύτερη, θα ανταλλάξεις μερικές κουβέντες και είναι στο χέρι σου αν θέλεις να το μετατρέψεις αυτό σε μία κανονική συζήτηση ή όχι. Δεν είναι δύσκολο.

Το να κάνεις τέτοιους είδους σχόλια, βοηθάει στο να εκπαιδεύσεις τον εαυτό σου να κάνει προσεγγίσεις. Και δεν χρειάζεται να σκέφτεσαι ότι θα πρέπει να κάνεις μία ολόκληρη συζήτηση με το άτομο. 

Και ξέρεις ποιο είναι το καλύτερο; Όλοι αυτοί οι άνθρωποι είναι άγνωστοι – είναι ξένοι και θα ξεχάσουν το σχόλιο που έκανες μετά από 10 δευτερόλεπτα και θα ξεχάσουν τελείως την ύπαρξή σου μετά από 5 λεπτά.

Ο φόβος κοντά στο Άγχος της Προσέγγισης

Αν είσαι πολύ ντροπαλός, θα νιώσεις λίγο φόβο, αλλά μην ανησυχείς. Είναι φυσιολογικό.

Ο φόβος είναι απόλυτα οκ, εκτός και αν σε σταματάει από το να κάνεις αυτό που θέλεις.

Αλλά αν επιτρέψεις στον φόβο να σε σταματήσει, δεν μπορείς να κατηγορήσεις τον φόβο. Μόνο εσύ θα είσαι υπεύθυνος.

Κάθε μέρα, εκατομμύρια άνθρωποι κυνηγούν τα όνειρά τους, ακόμα και αν φοβούνται πάρα πολύ.

Τι νομίζεις, ότι αυτοί όλοι είναι ξεχωριστοί; Ότι έχουν κάτι το ιδιαίτερο; Ότι έχουν κάτι διαφορετικό από εσένα;

Δεν είναι ξεχωριστοί. Αν μπορούν να το κάνουν αυτοί, τότε μπορείς να το κάνεις κι εσύ.

Θα το ξαναπώ… ΜΗΝ ΑΦΗΝΕΙΣ ΤΟΥΣ ΦΟΒΟΥΣ ΣΟΥ ΝΑ ΣΕ ΣΤΑΜΑΤΑΝΕ.

Και το καλύτερο είναι ότι όταν αντιμετωπίζεις τους φόβους σου ξανά και ξανά, και όταν ξεβολεύεις τον εαυτό σου όσο πιο συχνά μπορείς θα ξεπεράσεις τελικά αυτό τον φόβο τελείως και θα αρχίσεις να κάνεις με ευκολία πράγματα που σε τρομάζουν.

Επανάλαβε τη διαδικασία

Αυτή τη διαδικασία, χρειάζεται να την κάνεις συνεχώς, 20 φορές την ημέρα. Για να επαναπρογραμματίσεις το μυαλό σου, θα πρέπει να το κάνεις συνεχώς. Αλλά μην το παρακάνεις. Μην είσαι αυτός που συνεχώς λέει ό,τι του κατέβει στο κεφάλι.

Δεύτερον, θα πρέπει να είναι χαλαρό. Δεν θα πρέπει να είναι σχόλια σχετικά με σοβαρά θέματα ή βαθιά θέματα, όπως θρησκεία, πολιτική κλπ. Κανείς δεν νοιάζεται για τις πολιτικές απόψεις ενός αγνώστου.

Όταν λέω “χαλαρό”, επίσης εννοώ ότι δεν θα πρέπει να σκέφτεσαι υπερβολικά τι θα πες. Πες αυτό που περνάει από το μυαλό σου. 

Μην προσπαθείς να πεις μία εξυπνάδα, μην προσπαθείς να περάσεις κάποιο κρυφό μήνυμα ή κάτι τέτοιο. Μην προσπαθείς να βεβαιωθείς πως αυτό που θα πεις δεν θα είναι προσβλητικό. Μην κάνεις τίποτα απ’ όλα αυτά. Απλά πες τις σκέψεις σου, φωναχτά. 

Ένα σχόλιο τη φορά, χωρίς κάποια κρυμμένη πρόθεση, χωρίς κάποιο κρυμμένο μήνυμα. Απλά ένα σχόλιο. 

Την επόμενη φορά που θα σκέφτεσαι να προσεγγίσεις κάποιον, αλλά σε πιάνει το άγχος της προσέγγισης, απλά σταμάτα να το αναλύεις και άρχισε να το διασκεδάζεις. Αν δε δοκιμάσεις, έχεις μηδενικές πιθανότητες επιτυχίας, ενώ αν κάνεις την προσέγγισή σου, οι πιθανότητές σου αυτομάτως αυξάνονται. 

Ξεκίνα ΤΩΡΑ!

Θα τα πούμε στην κορυφή.

Θεόδωρος Αραμπατζής