Όλοι οι άνθρωποι ανεξαιρέτως έχουμε βιώσει δύσκολες καταστάσεις στη ζωή μας. Τι μας μαθαίνουν; Μπορούμε να τις αποφύγουμε;
Άκουσα πριν από λίγες μέρες έναν αρκετά πετυχημένο επιχειρηματία και YouTuber, να περιγράφει κάποιες δυσκολίες που πέρασε στη ζωή του, από τα παιδικά του χρόνια, μέχρι και τα 30-32 του, με αρκετές αποτυχίες και προκλήσεις.
Τελικά, είπε, δεν θα άλλαζα τίποτα από όσα πέρασα, γιατί όσα πέρασα, με οδήγησαν στο σημείο που είμαι σήμερα. Τροφοδότησαν το κίνητρο και το όνειρό μου, για να συνεχίσω και να φτάσω εδώ.
Αυτό με έκανε να σκεφτώ δύο πράγματα.
– Το πρώτο είναι ότι, όταν περνάμε κάποιες δύσκολες καταστάσεις, κάποιες καταστάσεις που φαντάζουν ανυπέρβλητες, εκείνη τη στιγμή, μας είναι πολύ δύσκολο να δούμε ότι αυτό μπορεί να αποτελεί σκαλοπάτι προς την επίτευξη των στόχων μας ή έστω μία καλύτερης ζωής. Είναι δύσκολο να φανταστούμε τον εαυτό μας, έξω από αυτή την κατάσταση.
Τελικά όμως, αν συνεχίσουμε και δεν παραιτηθούμε, καλύτερες μέρες θα έρθουν.
Θα περάσει και αυτό. Και εκείνο. Και το άλλο.
– Το δεύτερο που σκέφτηκα είναι κατά πόσο, αν ΔΕΝ περνούσε αυτές τις δυσκολίες, και είχε στρωμένο το έδαφος καλύτερα στη ζωή του, αν οι συνθήκες της ζωής του ήταν ευκολότερες, κατά πόσο θα κατάφερνε το ίδιο ή ίσως και κάτι καλύτερο (ή χειρότερο).
Και το ερμηνεύω αυτό και ως γονιός.
Να κάνουμε τη ζωή των παιδιών μας εύκολη; Δύσκολη; Και σε ποιο βαθμό;
Δε θα διάλεγα τις δύσκολες καταστάσεις
Προσωπικά, αν είχα την επιλογή, κάποια πράγματα που πέρασα μικρότερος, δεν θα ήθελα να τα έχω περάσει.
Θα προτιμούσα να έπαιρνα τα μαθήματα από άλλες καταστάσεις, γιατί πραγματικά κάποιες καταστάσεις, μπορεί μεν να σε ωθούν τελικά να γίνεις καλύτερος (ΑΝ πάρεις το μάθημα), αλλά δημιουργούν μέσα σου ουλές, που σε ακολουθούν για πάντα.
Τι πιστεύεις εσύ για αυτό;
Αν είχες τη δυνατότητα να αποφύγεις κάποιες δυσκολίες/προκλήσεις που πέρασες παλιότερα, θα το έκανες; Θα αλλάζες κάτι; Ή όχι;
Θα τα πούμε στην κορυφή,