Στο σημερινό μάθημα, θα μοιραστώ μαζί σου τις σημειώσεις που κράτησα διαβάζοντας το βιβλίο “Οι 4 Συμφωνίες”, έναν οδηγό προσωπικής ελευθερίας.
Ο μεγαλύτερος φόβος του ανθρώπου δεν είναι ο θάνατος, αλλά το ρίσκο της ζωής: ο κίνδυνος να είμαστε ζωντανοί και να εκφράσουμε την αληθινή μας φύση. Το να είμαστε ο εαυτός μας – ΑΥΤΟΣ είναι ο φόβος μας. Έχουμε μάθει να ζούμε προσπαθώντας να ικανοποιήσουμε τις απαιτήσεις των άλλων. Έχουμε μάθει να ζούμε βάσει ξένων αντιλήψεων από φόβο ότι δεν θα γίνουμε αποδεκτοί ή άξιοι της αγάπης κάποιου άλλου.
Νιώθουμε την ανάγκη να είμαστε αποδεκτοί κι αγαπητοί από τους άλλους, αλλά δεν μπορούμε να δεχτούμε και να αγαπήσουμε τον εαυτό μας.
Ποιες είναι Οι 4 Συμφωνίες;
Στο βιβλίο “Οι 4 συμφωνίες”, ο Don Miguel Ruiz λέει ότι αν θέλεις να ζήσεις μια ζωή γεμάτη ευτυχία και πληρότητα, θα πρέπει να ανασύρεις από μέσα σου το κουράγιο να διακόψεις αυτές τις συμφωνίες – ή αλλιώς πεποιθήσεις και συνήθειες, που έχουν τη ρίζα τους στον φόβο και κλέβουν την προσωπική σου δύναμη.
Οι συμφωνίες, όπως τις ονομάζει στο βιβλίο, που προέρχονται από φόβο μάς αναγκάζουν να ξοδεύουμε πολλή ενέργεια, ενώ οι συμφωνίες που προέρχονται από την αγάπη μας βοηθούν, όχι μόνο να εξοικονομούμε, αλλά και να αντλούμε ενέργεια.
Οι 4 Συμφωνίες: Τι μου άρεσε και τι όχι στο βιβλίο
Λοιπόν, καταρχάς να πω ότι το βιβλίο μου άρεσε πολύ. Τις ιδέες που διάβασα, αν τις κάνει κάποιος τρόπο ζωής, μπορεί να μεταμορφώσει πραγματικά τη ζωή του σε μεγάλο βαθμό.
Και όχι, δεν υπερβάλλω.
Από την άλλη, να πω ότι στο βιβλίο χρησιμοποιεί κάποιους όρους λίγο ιδιαίτερους. Μιλάει για το “παγκόσμιο όνειρο”, μιλάει για “εξημέρωση” και διάφορες άλλες τέτοιες “ιδιαίτερες” έννοιες.
Επίσης, είδα ότι σε κάποια σημεία επαναλαμβάνεται αρκετά, αλλά τα μηνύματα είναι πολύ δυνατά.
Η 1η Συμφωνία: Να είστε άμεμπτοι στη χρήση του λόγου σας
Να λες μόνο ό,τι εννοείς. Να μη μιλάς άσχημα για τον εαυτό σου ή να σχολιάζεις τους άλλους. Χρησιμοποίησε τη δύναμη του λόγου σου με σκοπό την αλήθεια και την αγάπη.
Όταν είσαι άμεμπτος, αναλαμβάνεις την ευθύνη των πράξεών σου, αλλά δεν κρίνεις ή κατηγορείς τον εαυτό σου.
Άμεμπτος είναι συνώνυμο της λέξης αναμάρτητος.
Αμαρτία είναι οτιδήποτε κάνουμε εις βάρος του εαυτού μας. Ό,τι αισθάνεσαι, πιστεύεις η λες ΕΝΑΝΤΙΟΝ του εαυτού σου είναι αμάρτημα.
Όταν γίνεις άμεμπτος στον λόγο σου, πρώτον οι προσωπικές σου σχέσεις θα βελτιωθούν και δεύτερον θα αποκτήσεις ανοσία στα αρνητικά σχόλια των άλλων.
Δεχόμαστε μία αρνητική ιδέα, μόνο όταν έχουμε γόνιμο έδαφος στο νου μας για αυτή την ιδέα.
Όταν είσαι άμεμπτος στον λόγο σου, αλλάζεις το είδος των σπόρων που σπέρνεις στον νου σου.
Οπότε, χρησιμοποίησε σωστά τον λόγο σου. Χρησιμοποίησε τον για να χαρίσεις την αγάπη σου στους άλλους αλλά ΚΑΙ στον εαυτό σου. Πες στον εαυτό σου πόσο υπέροχος είναι, βεβαίωσέ τον ότι τον αγαπάς. Χρησιμοποίησε τον λόγο σου για να αναιρέσεις όλες εκείνες τις μικρές, ασήμαντες παραδοχές που σε κάνουν τελικά να υποφέρεις.
Η 2η Συμφωνία: Μην παίρνετε τίποτα προσωπικά
Τίποτα από όσα κάνουν οι άλλοι δεν γίνεται εξαιτίας σου. Είναι συνήθως δικές τους “προβολές”. Ό,τι κι αν συμβαίνει γύρω σου, δεν πρέπει να το παίρνεις προσωπικά.
Ο λόγος που το παίρνεις προσωπικά είναι επειδή συμφωνείς με ό,τι άκουσες και εγκλωβίζεσαι σε αυτό που ο συγγραφέας αποκαλεί προσωπική σπουδαιότητα. Η προσωπική σπουδαιότητα, το να παίρνουμε δηλαδή τα πράγματα προσωπικά, είναι η μέγιστη εκδήλωση εγωισμού, επειδή υποθέτουμε ότι τα πάντα στρέφονται γύρω από εμάς.
Όμως, οι άλλοι δεν κάνουν τίποτα εξαιτίας μας. Το κάνουν για δικούς τους λόγους. Ακόμα κι όταν μια κατάσταση φαίνεται απόλυτα προσωπική, όταν για παράδειγμα κάποιοι σε προσβάλλουν άμεσα, πάλι η προσβολή δεν έχει καμία σχέση μ΄ εσένα.
Όταν παίρνεις κάτι προσωπικά, τότε νιώθεις προσβεβλημένος και η αντίδρασή σου είναι να υπερασπιστείς τις πεποιθήσεις σου δημιουργώντας έτσι εντάσεις. Μεγαλοποιείς κάτι ασήμαντο, επειδή νιώθεις την ανάγκη να έχεις εσύ δίκιο κι όλοι οι άλλοι άδικο.
Ό,τι κι αν κάνουν, αισθάνονται, σκέφτονται ή λένε οι άλλοι, μην το παίρνεις προσωπικά. Αν σου πουν πόσο καταπληκτικός είσαι, δεν το λένε για εσένα. Εσύ ξέρεις πόσο καταπληκτικός είσαι. Δεν χρειάζεται να πιστέψεις άλλους που σου λένε πως είσαι καταπληκτικός.
Γράψε αυτή τη συμφωνία σ’ ένα χαρτί και κόλλησέ την στο ψυγείο σου, ώστε να μην την ξεχνάς ποτέ: Δε θα παίρνω τίποτε προσωπικά.
Η 3η Συμφωνία: Να μην κάνεις υποθέσεις
Βρες το κουράγιο να κάνεις ερωτήσεις και να εκφράζεις τι πραγματικά θέλεις. Επικοινώνησε με τους άλλους όσο πιο ξεκάθαρα μπορείς για να αποφύγεις παρεξηγήσεις και τα δράματα.
Έχουμε την τάση να κάνουμε υποθέσεις για τα πάντα. Το πρόβλημα με αυτό είναι ότι πιστεύουμε πως οι υποθέσεις που έχουμε κάνει είναι και η αλήθεια. Κάνουμε υποθέσεις για το τι πράττουν ή σκέφτονται οι άλλοι –το παίρνουμε προσωπικά- κι έπειτα τους κατηγορούμε κι αντιδράμε ποτίζοντάς τους συναισθηματικό δηλητήριο με τον λόγο μας. Γι’ αυτό, όταν κάνουμε υποθέσεις, είναι σαν να πηγαίνουμε γυρεύοντας. Υποθέτουμε κάτι, το παρεξηγούμε, το παίρνουμε προσωπικά και καταλήγουμε να δημιουργούμε ένα τεράστιο πρόβλημα από το τίποτα.
Όλος ο πόνος και η θλίψη που έχεις βιώσει στη ζωή σου είχαν τη ρίζα τους στο ότι έκανες υποθέσεις και τα έπαιρνες όλα προσωπικά.
Για να πάψεις να κάνεις υποθέσεις, θα πρέπει να υποβάλλεις ερωτήσεις. Αν δεν καταλαβαίνεις κάτι, ρώτα.
Η 4η Συμφωνία: Να δίνεις πάντα τον καλύτερο εαυτό σου
Το καλύτερο που μπορείς να κάνεις δεν είναι πάντα το ίδιο. Αλλάζει σύμφωνα με το πώς μπορεί να νιώθεις.
Δεν έχει σημασία όμως αν είσαι κουρασμένος ή άρρωστος – εάν δώσεις τον καλύτερο εαυτό σας – υπό τις συγκεκριμένες συνθήκες, τότε δεν πρόκειται ποτέ να τον κρίνεις. Γιατί θα ξέρεις ότι έκανες το καλύτερο που μπορούσες υπό αυτές τις συνθήκες.
Όταν κάνεις ό,τι καλύτερο περνάει από το χέρι σου, τότε αναλαμβάνεις δράση. Κι αναλαμβάνεις δράση επειδή σου αρέσει – όχι επειδή περιμένεις κάποια ανταμοιβή.
Οι περισσότεροι άνθρωποι κάνουν ακριβώς το αντίθετο: αναλαμβάνουν δράση μόνο όταν περιμένουν κάποια ανταμοιβή κι έτσι δεν απολαμβάνουν τη δράση. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο δεν δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους.
Δίνεις τον καλύτερο εαυτό σου επειδή το θέλεις, όχι επειδή πρέπει, όχι επειδή προσπαθείς να ικανοποιήσεις τους άλλους.
Δράση είναι να βιώνει κάνεις τη ζωή του στο έπακρο. Αδράνεια είναι η άρνηση της ζωής. Αδράνεια είναι να κάθεσαι μπροστά στην τηλεόραση από το πρωί ως το βράδυ, επειδή φοβάσαι να βγεις και να διακινδυνεύσεις να εκφράσεις αυτό που πραγματικά είσαι.
Εάν δίνεις τον καλύτερο εαυτό σου, αυτές οι κακές συνήθειες –το να κάνεις, δηλαδή, κατάχρηση του λόγου σου, να παίρνεις τα πράγματα προσωπικά και να καταφεύγεις σε υποθέσεις- θα εξασθενούν όλο και περισσότερο με το πέρασμα του χρόνου. Δεν χρειάζεται να νιώθεις ένοχος, να κατακρίνεις τον εαυτό σου ή να τον τιμωρείς, αν δεν καταφέρνεις να τηρήσεις αυτές τις συμφωνίες. Εάν δίνεις τον καλύτερο εαυτό σου, θα αισθάνεσαι καλά, ακόμη κι αν εξακολουθείς να μην τηρείς στο 100% αυτές τις τρεις συμφωνίες.
Οι 4 Συμφωνίες μαζί
Αν είσαι άμεμπτος στην χρήση του λόγου σου, δεν παίρνεις τίποτα προσωπικά, δεν καταφεύγεις σε υπόθεσης και δίνεις πάντα τον καλύτερο εαυτό σου τότε θα ζήσεις μια υπέροχη ζωή της οποίας θα έχεις τον απόλυτο έλεγχο.
Γράψε αυτές τις τέσσερις συμφωνίες σε κάρτες ή σε μικρά χαρτιά και βάλτες κάπου που να τις βλέπεις καθημερινά.
Όπως έχω πει και στην εκπαίδευση για τις 10 δεξιότητες επικοινωνίας, πρώτα έρχεται η επίγνωση και μετά μαθαίνουμε κάτι.
Γράψε μου στα σχόλια, ποια από τις τέσσερις “συμφωνίες” χρειάζεται να βελτιώσεις πρώτα;
Βάλε σε εφαρμογή τις 4 συμφωνίες.
Θα τα πούμε στην κορυφή,
Θοδωρής
ΥΓ: Η χρήση του λόγου σου είναι μια βασική δεξιότητα επικοινωνίας. Δες ποια είναι τα 10 χαρακτηριστικά που έχω δει ότι κάνουν κάποιον καλό στην επικοινωνία στο νέο μου βιβλίο Ακαταμάχητοι στην Επικοινωνία.